Τη μνήμη του Προστάτη των νομικών, Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη, τίμησε σήμερα, 3 Οκτωβρίου 2023, ο Δικηγορικός Σύλλογος Γιαννιτσών.
Στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Γιαννιτσών, τελέσθηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία, αρτοκλασία και μνημόσυνο υπέρ της μνήμης των εκλιπόντων διατελεσάντων δικηγόρων Γιαννιτσών, υπαλλήλων Δικηγορικού Συλλόγου Γιαννιτσών, δικαστών και δικαστικών υπαλλήλων δικαστικών υπηρεσιών Γιαννιτσών, συμβολαιογράφων και νομικών Γιαννιτσών, ενώ ακολούθησε δεξίωση.
Τον πανηγυρικό λόγο της ημέρας εκφώνησε ο Αντιπρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Γιαννιτσών, Χρήστος Μητώσης, ο οποίος ανέφερε τα εξής:
«Σεβαστοί πατέρες,
Κυρίες και κύριοι Δικαστές,
Αγαπητοί συνάδελφοι νομικοί,
Ευσεβές εκκλησίασμα,
Aποτελεί ιδιαίτερη τιμή η ανάθεση εκφώνησης του λόγου, στη μνήμη του εορταζόμενου σήμερα Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου. Για το λόγο αυτό και από το βήμα αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τόσο τον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Χρήστο Τανάσκο, τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Γιαννιτσών, καθώς και τους ιερείς του Ναού.
Ο Άγιος Διονύσιος γεννήθηκε στην Αθήνα το ένατο έτος μετά τη γέννηση του Χριστού. Από νέος διακρίθηκε για τη ψυχική του ευγένεια, τη σοφία, τη σύνεση και τη ρητορική του δεινότητα, με τα μέσα που του παρείχαν οι επιστήμες των αρχαίων ελλήνων φιλοσόφων. Ήταν ηθικότατος, δίκαιος, ακέραιος και ενάρετος. Αναδείχθηκε άξια Δικαστής του Αρείου Πάγου, του ανωτάτου δικαστηρίου της πολιτείας των Αθηναίων και της διοικητικής συνέλευσής του Δήμου. Ο Συμεών ο Μεταφραστής αναφέρει ότι έκρινε τόσο δίκαια, που όλοι τον θαύμαζαν, διότι «ούτε τους πλουσίους εντρεπόταν, ούτε δώρα δεχόταν, τους αδικούντες τιμωρούσε αυστηρά, στους, δε, φτωχούς και αδικημένους απέδιδε δίκαιο και βοηθούσε όσο μπορούσε».
Ο άξιος αυτός Δικαστής την ημέρα και την ώρα της Σταύρωσης του Χριστού, βρισκόταν στην Ηλιούπολη της Αιγύπτου, την οποία είχε επισκεφτεί, για να συμπληρώσει τις σπουδές του. Τότε, βλέποντας τον ήλιο να σκοτεινιάζει εν μέσω της ημέρας, παρότι αγνοούσε την ύπαρξη του Χριστού, είπε, «ή Θεός πάσχει ή το παν απόλλυται», (δηλαδή, ή ο Θεός υποφέρει ή ήλθε το τέλος του κόσμου). Τόσο, δε, του έκανε εντύπωση το γεγονός αυτό, ώστε η ημερομηνία και η ώρα πού συνέβη τούτο, τού έμειναν για πάντα ανεξίτηλα στη μνήμη του.
Δέκα εννιά χρόνια μετά από το συμβάν αυτό, ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, ως Αθηναίος Δικαστής, παρακολουθούσε στον Άρειο Πάγο την ομιλία του Αποστόλου Παύλου, ο οποίος, με αφορμή ένα βωμό αφιερωμένο στον άγνωστο Θεό, μίλησε στους Αθηναίους, δείχνοντάς τους τον αληθινό Θεό και ορίζοντας τη σχέση του Θεού με τον κόσμο.
Η ομιλία αυτή του Αποστόλου Παύλου, είχε ως αποτέλεσμα ο επιφανής Αθηναίος Δικαστής να πιστέψει στο Χριστό. Η μεταστροφή αυτή τον οδήγησε να ενστερνισθεί το χριστιανικό λόγο. Σύντομα και με τη χάρη του Θεού κατάφερε να συνδυάσει, πρώτος αυτός, τον ανθρώπινο νόμο με το νόμο που αποκάλυψε ο Θεός.
Φιλοξένησε τον Απόστολο Παύλο στο σπίτι του, και εκεί είχε την ευκαιρία να ακούσει με κάθε λεπτομέρεια για την ενσάρκωση του Υιού του Θεού, για το Πάθος, τη Σταύρωση και την Ανάστασή του. Όταν μάλιστα άκουσε για το σκοτισμό του ηλίου που έγινε την ώρα της Σταυρώσεως θυμήθηκε το γεγονός, του οποίου έγινε αυτόπτης μάρτυρας στην Αίγυπτο. Τώρα πια δεν είχε καμία αμφιβολία ότι ο Χριστός που κήρυττε ο Απόστολος Παύλος ήταν ο αληθινός Θεός. Από τότε ο Άγιος δόθηκε πλέον ολοκληρωτικά στο Χριστό, βαπτιζόμενος μαζί με την οικογένειά του.
Η προσέλευση του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου στο Χριστιανισμό, είναι ένα μεγάλο ιστορικό γεγονός, αφού ο άγιος ως προσωπικότητα ξεχωριστή στην κοινωνία της πόλεως των Αθηνών, συμβολίζει την μετακίνηση από τον Ελληνισμό στο Χριστιανισμό. Αποτελεί την πρώτη γέφυρα, με την οποία ο Ελληνισμός ενώνεται με τη νέα θρησκεία. Ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης εισάγει τη Χριστιανική απάντηση ως συνέχεια στην αρχαιοελληνική δικαιϊκή σκέψη και πρακτική. Επιτυγχάνει τη ζεύξη της κλασικής σκέψης με την Ευαγγελική Αποκάλυψη.
Η πνευματική του αυτή ανάταση, τον αναδεικνύει άξιο Επίσκοπο της Εκκλησίας των Αθηνών.
Η σημερινή εορτή δεν πρέπει να περάσει ως μια τυπική παρουσία σε μια τυπική υποχρέωση. Δεν αποτελεί κοσμικό γεγονός. Ούτε παράδοση που την τηρούμε επειδή την βρήκαμε. Την ημέρα αυτή μας δίδεται η αφορμή να γίνουμε μιμητές του αγίου. Στο δικό μας μέτρο. Με τις δικές μας δυνάμεις, βελτιώνοντας λίγο τον εαυτό μας προς την κατεύθυνση αυτή, προσπαθώντας δηλαδή να δούμε τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο, ανιχνεύοντας στο πρόσωπο του κατηγορουμένου, του μάρτυρα, του συναδέλφου, του πελάτη, των οικείων μας, του κάθε πλησίον, το πρόσωπο του θεού και προσπαθώντας να βοηθήσουμε αυτόν τον πλησίον. Ας κάνουμε στη δουλειά και στον ελεύθερο χρόνο μας κάτι λίγο για την αγάπη του θεού, ό,τι μπορεί ο καθένας, ας προσπαθήσουμε να ασκήσουμε μία έστω απλή αρετή. Θεωρώ έτσι θα τιμήσουμε τον Άγιο με τον καλύτερο τρόπο. Για το λόγο αυτό, εξάλλου, η Εκκλησία, μας προτρέπει να παραδειγματιστούμε από το φρόνημα και τη ζωή του κάθε αγίου, υπενθυμίζοντάς μας το: «Μνήμη Αγίου, μίμησις Αγίου».
Το πρότυπο του βίου και το υπόδειγμα συμπεριφοράς του Αγίου Διονυσίου επαληθεύει μάλιστα, ιδιαίτερα σε εμάς τους νομικούς, αυτό που αναφέρεται στην Αγία Γραφή, πως με το μέτρο που κρίνουμε, θα κριθούμε.
Η Δικαιοσύνη, αγαθό θεμελιακό και ακρογωνιαίος λίθος για το βίο των ανθρώπων και των κοινωνιών, αποτελούσε και αποτελεί μία επιτακτική ανθρώπινη ανάγκη. Όλοι όσοι συμμετέχουμε στην απονομή της δικαιοσύνης, πέρα από την επαρκή γνώση της νομικής επιστήμης και των κανόνων δικαίου, θα πρέπει να διαθέτουμε ηθική, συνείδηση, αίσθηση δικαίου, διάκριση, υπομονή, επιείκεια και ευγνωμοσύνη στο Θεό. Όλα τα παραπάνω βέβαια, με γνώμονα την προσφορά προς τον συνάνθρωπο, με εκτίμηση και αληθινή αξιοπρέπεια και όχι με διάθεση εκμετάλλευσης και στυγνού βιοπορισμού.
Ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης σοφότατα ορίστηκε προστάτης και πνευματικός έφορος όλων όσων ασχολούμαστε με την απονομή της δικαιοσύνης, διότι αυτός ο τιμιότατος δικαστής αγάπησε όχι μόνο την ανθρώπινη δικαιοσύνη, αλλά και τη Θεία. Ασπαζόμενος το Χριστιανισμό υπηρέτησε, όχι μόνο την Θέμιδα, αλλά και τον άνθρωπο.
Είχε την τύχη να γνωρίσει στα Ιεροσόλυμα τη Μητέρα του Χριστού, την Παναγία. Από αυτή την συνάντηση είπε : «το παρουσιαστικό της, τα χαρακτηριστικά της, η όλη εμφάνιση της μαρτυρούν, ότι είναι πράγματι Μητέρα Θεού». Ήταν μάλιστα παρόν ξανά στα Ιεροσόλυμα κατά την κοίμηση της Θεοτόκου.
Ο Αγιος Διονύσιος κατηγορήθηκε άδικα από τον τότε αυτοκράτορα Δομιτιανό για κοινωνική αναταραχή και υποκίνηση του λαού σε εξέγερση και βρίσκει μαρτυρικό θάνατο με αποκεφαλισμό περί το 96 μ.χ., μαζί με δύο μαθητές του.
Μεγάλο μέρος της τίμιας κάρας του, φυλάσσεται σήμερα στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου στο Αγιο Όρος. Ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης είναι πολιούχος της πόλης των Αθηνών.
Η καθιέρωση του εορτασμού της μνήμης του Αγίου, ως ημέρα της Δικαιοσύνης και ως υποχρεωτική αργία για τις δικαστικές υπηρεσίες και τα δικαστήρια όλης της χώρας ορίστηκε με το άρθρο 25 του Νόμου 1941 της 18ης Μαρτίου του έτους 1991.
Κλείνοντας, εύχομαι αυτή τη συνύπαρξη της αλήθειας του λόγου του Χριστού με το υπέρτατο αγαθό της Δικαιοσύνης, που έζησε ο Αγιος Διονύσιος, να τη βιώσουμε και εμείς έτσι ώστε με τα έργα μας να υπηρετήσουμε, με το καλύτερο δυνατό τρόπο, τους συνανθρώπους μας.
Δε ξέρω αν θα το καταφέρουμε, αλλά αξίζει να το προσπαθήσουμε…
Σας ευχαριστώ πολύ.».
Μετά το πέρας της εκδήλωσης πολλοί συνάδελφοι συμμετείχαν στην ετήσια εθελοντική αιμοδοσία, που διοργάνωσαν με αφορμή τον εορτασμό, ο Δικηγορικός Σύλλογος Γιαννιτσών και ο «Σύλλογος Αθλούμενων Δικηγόρων Γιαννιτσών και Φίλων – ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΙΣ», ενώ αντιπροσωπία του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου επισκέφθηκε τον Αρχιερατικό Επίτροπο Γιαννιτσών, π. Ιωάννη Σπυρίδη, και δώρισε χρηματικό ποσό προς το Γεύμα Αγάπης «Επιούσιος Άρτος» της ενορίας Αγίου Γεωργίου, υπέρ της μνήμης των εκλιπόντων διατελεσάντων δικηγόρων, δικαστικών υπαλλήλων, κλπ.
ΕΓΓΡΑΦΗ ΜΕΛΟΥΣ
3-5-2024