Τελευταία Ανακοίνωση
4-10-2024
ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΗ ΤΙΜΗΣΕ Ο ΔΣΓ
Τη μνήμη του Προστάτη των νομικών, Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη, τίμησε χθες, 3 Οκτωβρίου 2024, ο Δικηγορικός Σύλλογος Γιαννιτσών.
Στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Γιαννιτσών, τελέσθηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία, αρτοκλασία και μνημόσυνο υπέρ της μνήμης των εκλιπόντων διατελεσάντων δικηγόρων Γιαννιτσών, υπαλλήλων Δικηγορικού Συλλόγου Γιαννιτσών, δικαστών και δικαστικών υπαλλήλων δικαστικών υπηρεσιών Γιαννιτσών, συμβολαιογράφων και νομικών Γιαννιτσών, ενώ ακολούθησε δεξίωση.
Τον πανηγυρικό λόγο της ημέρας εκφώνησε το νεότερο μέλος του Συλλόγου, Παναγιώτης Μαντζόπουλος, ο οποίος ανέφερε τα εξής:
«Σεβαστοί πατέρες,
Κυρίες και κύριοι Δικαστές,
Αγαπητοί συνάδελφοι νομικοί,
Ευσεβές εκκλησίασμα,
Θα ήθελα αρχικά να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Γιαννιτσών Χρήστο Τανάσκο, τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Γιαννιτσών και τους ιερείς του Ναού που με τίμησαν αναθέτοντας μου την εκφώνηση του λόγου, στη μνήμη του εορταζόμενου σήμερα Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου.
Ο Άγιος Διονύσιος γεννήθηκε στην Αθήνα το ένατο έτος μετά τη γέννηση του Χριστού και είναι το κατ’ εξοχήν πρόσωπο, στο οποίο συνδυάζονται με ιδανικό τρόπο η αδέκαστη και σοφή δικαστική κρίση με την πίστη στις αρχές του χριστιανισμού. Από νεαρή ηλικία διακρίθηκε για την πλούσια μόρφωση του, τη ρητορική του δεινότητα, τη βαθιά του σκέψη και την ενάρετη ζωή του, αξίες που τον ανέδειξαν σε σοφό Αθηναίο ευπατρίδη και Αρεοπαγίτη με μεγάλη φήμη, καθώς και σε βαθυνούστατο θεολόγο της Εκκλησίας με μοναδικά θεολογικά συγγράμματα, τα περίφημα αρεοπαγιτικά.
Ο τιμώμενος σήμερα Άγιος αποτελεί ένα σύμβολο του συγκερασμού των αρχαιοελληνικών και χριστιανικών καταβολών του Ελληνικού κράτους. Ήταν ηθικός, δίκαιος, ακέραιος και ενάρετος. Υπήρξε αδέκαστος δικαστής ανεπίληπτου ήθους, που την συνείδηση του δεν την έκαμπτε καμία δύναμη και έτσι αναδείχθηκε άξια Δικαστής του Αρείου Πάγου, του ανωτάτου δικαστηρίου της πολιτείας των Αθηναίων και της διοικητικής συνέλευσής του Δήμου. Ο Συμεών ο Μεταφραστής αναφέρει ότι έκρινε τόσο δίκαια, που όλοι τον θαύμαζαν, διότι « ούτε τους πλουσίους εντρεπόταν, ούτε δώρα δεχόταν, τους αδικούντες τιμωρούσε αυστηρά, στους δε φτωχούς και αδικημένους απέδιδε δίκαιο και βοηθούσε όσο μπορούσε». Και όλα αυτά σε μία εποχή, όπου, όπως συμβαίνει και σήμερα, ούτε οι θεσμοί ούτε οι άνθρωποι έμεναν ακλόνητοι απέναντι στις πιέσεις της εξουσίας και του χρήματος.
Ο βίος του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου αποδεικνύει πως η πεποίθηση του Αριστοτέλη ήταν ορθή. Δικαιοσύνη θα πει ισορροπία. Όπως αναπτύσσει ο Σταγειρίτης φιλόσοφος στα Ηθικά Νικομάχεια, τόσο η υπερβολή σε κάτι όσο και η πλήρης έλλειψη ή αδιαφορία είναι δύο άκρα που πρέπει να αποφεύγονται. Πρόκειται για το Αριστοτέλειο αξίωμα της μεσότητας, αξίωμα στο οποίο ερείδεται το μέτρο, η μετριοπάθεια και η αποφυγή των ακροτήτων που εν τέλει οδηγεί στην ύβρι.
Κατά τον Αριστοτέλη το μέτρο είναι το ιδανικό. Για παράδειγμα, η ανδρεία είναι το σωστό μέτρο ανάμεσα στο θράσος ή στην αδικαιολόγητη τόλμη και στη δειλία, η σωφροσύνη αποτελεί το μέτρο ανάμεσα στην απάθεια ή στην αδιαφορία και στην ακολασία, η γενναιοδωρία είναι το μέτρο ανάμεσα στη φιλαργυρία και στη σπατάλη, η πραότητα της αντίδρασης αποτελεί το μέτρο ανάμεσα στην απόλυτη αδιαφορία και την οργή ή οξυθυμία, η σεμνότητα είναι το μέτρο ανάμεσα στην υποκριτική σεμνοτυφία και την ξεδιαντροπιά, η νέμεση, η – κατά τον Αριστοτέλη- ιερή αγανάκτηση, αποτελεί το μέτρο μεταξύ του φθόνου για τις επιτυχίες των άλλων ιδίως όταν δεν τις αξίζουν και της χαιρεκακίας, ήτοι της ευχαρίστησης για τα άσχημα που συμβαίνουν στους άλλους.
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι μέσα από το αριστοτελικό αξίωμα του μέτρου, αναδεικνύονται είδη ανθρωπίνων χαρακτήρων και σκιαγραφείται ο επιθυμητός χαρακτήρας του δικαστή αλλά και του ηγέτη, του κυβερνήτη, του αρχηγού, τον οποίο πρέπει να διακρίνει το μέτρο ή η μεσότητα καθώς και οι αρετές της δικαιοσύνης, της φρόνησης, της ανδρείας και της σωφροσύνης κατά τον Αριστοτέλη.
Τις αρετές αυτές ενσάρκωνε στο μέγιστο μέσα από τον βίο του καθώς και από τον τρόπο με τον οποίο απένειμε το δίκαιο ο Άγιος Διονύσιος, ο οποίος κατάφερε να συμπορεύσει την ανθρώπινη με τη θεϊκή δικαιοσύνη. Αξιοποίησε την εξουσία που του έδωσε η πολιτεία προκειμένου να απονείμει το δίκαιο, βασισμένο στο αξιακό σύστημα της Αρχαίας Αθήνας ενώ παράλληλα η κρίση του επηρεαζόταν στο μέγιστο από τις αρχές του Χριστιανικού τρόπου ζωής. Ένας δικαστής με σχεδόν Άγιο δικαιϊκό χάρτη. Ένας Άγιος με πίστη στην ανθρώπινη δικαιοσύνη.
Ο Αριστοτέλης, άλλωστε, γράφει, πως όταν κυβερνούν ο Θεός και οι νόμοι, η σύνεση είναι η υπέρτατη εξουσία. Και τούτο γιατί – κατά το φιλόσοφο- ο νόμος είναι λογική χωρίς εμπάθεια ενώ όταν παραδίδεις την εξουσία σε άνθρωπο με αδυναμίες, μπορεί να την παραδίδεις σε ένα θηρίο, καθώς – όπως υποστηρίζει- η εμπάθεια αυτών που έχουν εξουσία φέρνει την καταστροφή.
Πράγματι, η καταχρηστική άσκηση της εξουσίας είναι καταστροφική, καθώς κατατείνει στην ικανοποίηση κρυφών και άδηλων σκοπών και όχι στη δίκαιη ρύθμιση καταστάσεων. Ένας κοινωνός του δικαίου, όπως και ένας ηγέτης, πρέπει να είναι και δημοκρατικός, να μη συμπεριφέρεται αυταρχικά, να είναι διαλλακτικός, να εφαρμόζει το μέτρο και στην επιείκεια και στην αυστηρότητα, καθώς είτε η υπερβολική επιείκεια είτε η υπερβολική αυστηρότητα καταλήγουν σε αδικία, να είναι μετριοπαθής, να συζητά δίχως να απορρίπτει aprioriτην αντίθετη άποψη και να μην επιτρέπει στα προσωπικά του προβλήματα να αποτελούν παράμετρο των αποφάσεών του.
Ως δικαστής και φιλόσοφος, ο Διονύσιος ανέδειξε τη σημασία της δικαιοσύνης και της αρετής, ενώ η ανατροπή της κοσμικής του σοφίας με την πίστη στον Χριστό, μας δείχνει τον δρόμο προς τη θεία γνώση. Από τη στιγμή που έγινε Χριστιανός, αφιερώθηκε στην προώθησητης διδασκαλίας του Χριστού, διαδίδοντας τη χαρά και την ελπίδα σε κάθε γωνιά της πόλης.
Η ζωή του είναι ένα φωτεινό παράδειγμα πίστης και αφοσίωσης, καθώς υπηρέτησε τόσο την Εκκλησία όσο και την Δικαιοσύνη με ταπείνωση και αγάπη, παρά τις πολλές δοκιμασίες που αντιμετώπισε. Με τη διδασκαλία του και το έργο του, μας υπενθυμίζει ότι η αληθινή σοφία πηγάζει από τη γνώση του Θεού και την καλή διάθεση να υπηρετούμε τους συνανθρώπους μας.
Σε μία εποχή που χαρακτηρίζεται από τις κοινωνίες των παγκόσμιων αλλαγών και ανακατατάξεων είναι πρόδηλη η ανάγκη υπάρξεως των ανωτέρω χαρακτηριστικών στα πρόσωπα των ηγετών. Πρόσωπα τα οποία οφείλουν να εμπνέουν τους πολίτες αλλά και να εμπνέονται από αυτούς. Τα χαρακτηριστικά αυτά οφείλουμε να ενσαρκώνουμε και εμείς, οι αρωγοί της δικαιοσύνης. Όπως και ο Άγιος Διονύσιος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η δικαιοσύνη δεν είναι κτήμα μας προκειμένου να την χρησιμοποιούμε όπως και όπου θέλουμε και προς ικανοποίηση ιδιοτελών σκοπών. Δεν είναι προνόμιο που το αξιοποιείς όταν σε συμφέρει και όταν σου αποφέρει κέρδος. Η Δικαιοσύνη είναι ακρογωνιαίος λίθος για τον βίο των ανθρώπων και των κοινωνιών, αποτελούσε και αποτελεί μία επιτακτική ανθρώπινη ανάγκη και πρέπει να υπηρετείται με γνώμονα την προσφορά προς τον συνάνθρωπο, με εκτίμηση και αληθινή αξιοπρέπεια και όχι με διάθεση εκμετάλλευσης και στυγνού βιοπορισμού.
Είναι, λοιπόν, χρέος μας να αντλήσουμε έμπνευση από τη ζωή του Αγίου Διονυσίου και να αναλογιστούμε πώς μπορούμε να ενσωματώσουμε τις αξίες που πρεσβεύει στην καθημερινότητά μας. Ως δικηγόροι, οφείλουμε να είμαστε φάροι δικαιοσύνης και αλληλεγγύης, επηρεάζοντας θετικά τις ζωές των ανθρώπων που υπηρετούμε.
Ας κρατήσουμε το παράδειγμα του Αγίου Διονυσίου ως οδηγό στη ζωή μας. Ας αναζητούμε τη δικαιοσύνη, την αλήθεια και την αγάπη, και ας προσπαθούμε να διαδώσουμε το φως του Χριστού γύρω μας. Εύχομαι η χάρη του Αγίου να μας συνοδεύει και να μας εμπνέει σε κάθε μας βήμα.
Χρόνια πολλά σε όλους μας.».
Μετά το πέρας της εκδήλωσης ακολούθησε δεξίωση και στη συνέχεια πολλοί συνάδελφοι συμμετείχαν στην ετήσια εθελοντική αιμοδοσία, που διοργάνωσαν με αφορμή τον εορτασμό, ο Δικηγορικός Σύλλογος Γιαννιτσών και ο «Σύλλογος Αθλούμενων Δικηγόρων Γιαννιτσών και Φίλων – ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΙΣ», ενώ αντιπροσωπία του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου επισκέφθηκε τον Αρχιερατικό Επίτροπο Γιαννιτσών, π. Ιωάννη Σπυρίδη, και δώρισε χρηματικό ποσό προς το Γεύμα Αγάπης «Επιούσιος Άρτος» της ενορίας Αγίου Γεωργίου, υπέρ της μνήμης των εκλιπόντων διατελεσάντων δικηγόρων, δικαστικών υπαλλήλων, κλπ.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
4-10-2024